|
|
|
|
Budowa oka
BUDOWA OKA
Twardówka - zewnętrzna ochronna tkanka oka nadaje kształt gałce ocznej, chroni wewnętrzne części oka przed mechanicznym uszkodzeniem.
Spojówka - najbardziej zewnętrzna osłonka oka,mająca kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, stale wilgotna, lśniąca, odpowiada za prawidłowe nawilżenie, a więc funkcjonowanie części optycznych oka, rozprowadza łzy. Chroni przed głębszymi infekcjami oka.
Tęczówka - część oka, która determinuje kolor naszych oczu. W jej centrum znajduje się.
Źrenica - pełni w oku rolę podobną do przesłony w aparacie fotograficznym – zwęża się pod wpływem ostrego światła i przy patrzeniu na bliskie przedmioty, rozszerza w ciemności i do dali, umożliwiając wpadanie do oka odpowiedniej ilości promieni świetlnych.
Rogówka - zasłania w przedniej części oka tęczówkę i źrenicę niczym szkiełko zegarkowe. Jest to najsilniej załamująca światło część oka, w dużej mierze jej kształt determinuje występowanie wad wzroku. Musi być cały czas nawilżona, lśniąca i przezierna. Choroby rogówki powodujące jej zmętnienie w znacznym stopniu obniżają widzenie.
Soczewka - leży ona poza tęczówką i jest drugą w kolejności strukturą załamującą światło, przy czym jej kształt przez długi okres życia jest zmienny – może ona mniej lub mocniej uwypuklać się (dzięki skurczowi mięśnia rzęskowego), a więc załamywać promienie świetlne z różną mocą. Dzięki temu widzimy wyraźnie zarówno odległe jak i bliskie nam przedmioty.
Ciało szkliste - galaretowata, przezroczysta substancja, w dużej mierze zbudowana z wody, wypełnia dużą część gałki ocznej poza soczewką, pomaga w utrzymaniu kształtu gałce ocznej, amortyzuje wstrząsy oka, dba o prawidłową temperaturę w gałce ocznej, chroni i podtrzymuje siatkówkę.
Naczyniówka - tylna część błony naczyniowej oka, zgodnie z nazwą jest to warstwa naczyniowa oka, wyścieła ona twardówkę, a więc bierze udział w utrzymaniu kształtu oka. Bogate unaczynienie sprawia, że to ta tkanka odżywia oko i odprowadza z niego krew, zapewnia także odpowiednią temperaturę oka. W przedniej części oka przechodzi w ciało rzęskowe i tęczówkę (przednia część błony naczyniowej).
Nerw wzrokowy - obserwując dno oka widzimy tylko początkowy fragment nerwu wzrokowego, tzw. tarczę nerwu wzrokowego. Zbierają się tu włókna nerwowe z całej siatkówki, skąd następnie drogą nerwu wzrokowego i dalej drogi wzrokowej impulsy świetlne docierają do kory wzrokowej w mózgu.
Siatkówka - najbardziej wewnętrzna warstwa budująca ścianę gałki ocznej, światłoczuła, porównywana (kiedyś;) do kliszy w aparacie fotograficznym, to tu skupiają się promienie świetlne i powstają impulsy elektryczne przenoszone drogą neuronów do ośrodkowego układu nerwowego, gdzie powstają wrażenia wzrokowe.
Plamka - maleńki obszar centralnej siatkówki, odpowiadający za widzenie szczegółów. To właśnie tą częścią oka postrzegamy szczegóły, czytamy, rozpoznajemy twarze czy godzinę na zegarku. Poczucie kontrastu czy orientację w przestrzeni daje nam natomiast obwodowa siatkówka. |
|
|
|
